hugleiðing,,,,,hlustaðu á eigin ábyrgð og gjörðir

tilefni þessarar hugleiðingar er eftir að hafa horft á Kastljós sjónvarpsins í gærkveldi,og meðal annars var viðtal við mann sem einelti í skóla hafði haft áhrif á hans líf,og svo var þar maður í viðtalinu sem tók þátt í þessu einelti,og ef satt skal segja þá fann ég óþægilegar tilfinningar læsast um mig,þessar tilfinningar eru mjög erfitt að lýsa,og þegar fólk segir ,, ÉG SKIL ÞIG VEL,, þá er það ekki alveg að skilja nema að hafa lent í aðstæðum sem um er talið,eða svo er mitt mat, en þetta viðtal snart mig djúpt og ég skildi vel hvað hann átti við en hef ekki orðið vitni á að gerandi og þolandi deila saman svona lífsreyndum,mjög áhugavert viðtal,

og það er staðreind að afleiðingar eineltis geta varið það sem eftir er ævi þinnar,hér í bæ búa nokkrir þeir aðilar sem gerðu mér lífið erfitt bæði í æsku og svo tóku við aðrir einstaklingar við áfram fram á fullorðins ár,og það að mæta eða sjá það fólk á hinum ýmsum stöðum,hefur enn þau miklu áhrif sem það hafði og hefur á mann,til dæmis að það var fermingar hittingur í mínum árgangi s,l. mánuði og að venju þá er haft samband þegar svo er en einhver skifti áður hefur þessi hópur hist,en aldrei hef ég viljað eða getað farið,og ástæðan er jú þar eru þeir aðilar sem áttu þátt í einelti í minn garð,en ég er ennþá með þann vilja að geta einn daginn staðið upp og verið ákveðin að nú væri þessi kafli í mínu lífi lokið,

en því miður þá er staðreindin sú að á svo mörgum og ólíkum stöðum ennþá bæði gerendur og þolendur eineltis,og sem betur fer þá er til fólk sem vill hjálpa til við að stöðva þennan hrylling,

að fyrirgefa er ekki auðvelt en innst inni finn ég fyrir þeirri þörf og það sem ýtir við því er kanski það að sálin þarfnast þess hún er þreitt og þegar svo oft er verið að ýfa upp að það er mjög vont,það eru þeir einstaklingar sem verst gengu að manni sem maður sér oft,og eins og tvö s,l. sumur að þegar ég hef þurft að fara með elstu dóttur minnar á stað hér í bæ sem hún stundar sína uppáhaldsíþrótt utandyra að þar á bæ er oft einn einstaklingur sem átti stórann þátt í eineltinu,

oft já oft langaði mig til að hætta við að fara en lífið er jú áskorun og líka fyrir stelpuna mína þá fór ég og hafði huga,sjón og eyru á skemmtun dóttur minnar á æfingavellinum,þessi aðili hefur víst lítið þroskast á þeim árum sem hafa liðið að sögn annara sem ég hef talað við og þekkja til,og meðal annars er góð æskuvinkona mín sem hefur stutt mig mjög vel og það er mikill þáttur ,,stuðningur,,

við erum það sem við erum og það er að mörgu að hyggja og margt hægt að laga og einmitt er á dagskrá hjá mér að nota vel þann tíma sem framundan er þegar tvær erfiðar aðgerðir eru að baki og við tekur mikil þjálfun bæði andlega og líkamlega og hlakkar mig mikið til að takast á við þá áskorun,fyrst er að byrja á andlegu þjálfunni og fljótlega mun næsta þjálfun bætast við hægt og rólega og stefnan er að þegar næsta jóns messa verður að þá er ætlunin að ganga þorbjarnargönguna það verður örugglega frábær byrjun á endurþjálfun,

kveðja 

 

 

 

Athugasemdir

[Húsmóðir, 28.10.2009 kl. 14:19]

Hæ kella og velkomin heim. :-)

Stefni á að kíkja á þig eftir helgi - þá verður heilsufarið á heimilisfólki vonandi orðið betra.

[Anna Ágústa Bjarnadóttir, 28.10.2009 kl. 17:38]

takk fyrir innlitið,já það er vonandi að ljúka þessari veikindahrinu hjá ykkur

vertu velkomin