Hugleiðing,,,,hversvegna

spáir þú mikið í lífið og tilveruna og ert ekkert að leyna því ásamt lífsreynslu þinni,  húsfreyjan varð hissa þegar þetta barst í tal ekki als fyrir löngu í símtali frá vinkonu úti á landi,já hváði húsfreyjan og varð orðlaus en svo var spjallað meira um það sem skiftir okkur svo miklu,lífið, það að verða til og fæðast er jú kraftaverk að upplifa æsku og komast í fullorðina manna tölu,standa á eigin fótum og fóta sig áfram fram á fullorðinsár og eldast vel og upplifa hamingju góða heilsu,er það ekki sem okkur flest dreymir um að enda lífið sátt og skilja eftir dýrmæta reynslu sem afkomendur okkar geta haft að leiðarljósi og lært,en því miður þá eru nú allt of margir í okkar heimi sem fá ekki einu sinni að fæðast og svo eru margir sem upplifa hræðilega æsku og lífið verður það sem við munum ekki kjósa,þess vegna er svo mikilvægt að við sem eigum kost á að upplifa gleði og hamingju þó svo á köflum verði dimmir tímar þá eigum við að vera þakklát og ekki spara þakklætið,auðvitað er það sjálfsagt að þurfa að hafa fyrir lífinu mennta okkur og vinna fyrir sanngjörnum launum og uppskera það sem við sáum,eignast fjölskildu og upplifa hamingju ásamt sorgum og sigrum,látum ekki lífsgæða kapphlaupið ekki hlaupa með okkur í gönur,lífið er svo miklu,miklu dýrmætara en að eiga meira og verða betri en nágranninn,verum sátt og njótum þess sem lífið bíður upp á,lítið í kringum ykkur á börnin,makann,heimilið,vinina,fjölskilduna já og umhverfið og njótið þess sem lífið bíður upp á,það má vel vera að þetta sé allt voða væmið en það skiftir mig ekki neinu máli,ég er heppin og ætla að njóta lífsins og vinna með mig á minn hátt,en ég vona svo sannarlega að þið sem lesið þetta og aðrir upplifið gott líf ásamt fjölskyldu og vinum, 

 kveðja