er einhver von

úr myrkviðum hugans læðist óttinn inn í sál

barns sem harmi sleginn af sorg hins sjúklegs

draumkends manns er læði hendur sínar á hrætt

nakið hold barns og fingur hans eru sem kallt

hnífs stál sem ristir djúft og skilur eftir sig blóði

drifna slóð í sál og eitrar hugann með ótta

og hræðslu við sérhverja veru er nálgast

varnalaust og getur ekki borið

traust né rétt út beiðni um faðm

til að þerra tár úr augum og veita sál huggun.